Potrójnie ujemny rak piersi stanowi ok. 15% nowotworów złośliwych tej części ciała, ale jest najbardziej agresywnym typem i częściej dotyka młode kobiety. Obecnie standardowe leczenie polega na chemioterapii, po której przeprowadza się operację usunięcia guza. U pacjentek, u których doprowadzi to do całkowitej odpowiedzi, tzn. usunięcia wszystkich komórek raka, istnieje 85-90% szansa na wyleczenie. Często jednak nie udaje się uzyskać całkowitej odpowiedzi, w organizmie zostaje część komórek nowotworowych, a w takim wypadku u 40-50% osób dochodzi do wznowy, często w ciągu trzech lat.
Badania kliniczne III fazy, o nazwie KEYNOTE-522, miały na celu sprawdzenie, czy dodanie immunoterapii do standardowej chemioterapii (antracykliny, taksany i związki platyny), zwiększy szansę na całkowitą odpowiedź. Jedna grupa uczestników badania przyjmowała chemioterapię i pembrolizumab przez 5 albo 6 miesięcy, następnie przechodziła operację i kontynuowała terapię pembrolizumabem przez 9 cykli. Druga grupa przechodziła takie samo leczenie, z tą różnicą, że zamiast pembrolizumabu, otrzymywała placebo.
Okazało się, że w grupie przyjmującej placebo, całkowita odpowiedź wystąpiła u 51% pacjentów, natomiast wśród tych, którzy otrzymywali pembrolizumab u 65% udało się całkowicie usunąć komórki nowotworowe.
U ponad 70% pacjentów w trakcie leczenia występowały poważne skutki uboczne, które najczęściej były wywołane przez intensywną chemioterapię. Skutki uboczne, które można powiązać z dodatkowym lekiem, występowały u 42% osób przyjmujących pembrolizumab i u 21% otrzymujących placebo.
Załóż zbiórkę na 1,5% podatku!
Pokryj koszty leków, badań, prywatnych konsultacji oraz dojazdów. Nie ma żadnego haczyka!
Niecałe trzy miesiące temu Komisja Europejska dopuściła do obrotu immunoterapeutyk atezolizumab, który może być stosowany w nieoperacyjnym, miejscowo zaawansowanym albo przerzutowym potrójnie ujemnym raku piersi. Teraz okazuje się, że immunoterapia może przynosić korzyści również we wczesnym stadium tego typu nowotworu.
Badania wciąż trwają. Kolejnym celem jest wykrycie, na jakiej podstawie przewidzieć, który pacjent odpowie na pembrolizumab a który będzie na niego oporny. Pozwoliłoby to wyselekcjonować pacjentów, którzy skorzystają na tej terapii.
Autor: Maja Kochanowska
