Międzynarodowe badania nad systemem klasyfikacji bólu u chorych na raka

Facebook
Twitter
LinkedIn
Email

Podstawowym celem badania była ocena ważności metody klasyfikacji bólu Edmonton’a (Edmonton Classyfication System for Cancer Pain, ECS-CP) w różnych międzynarodowych próbach wykonanych na ciężko chorych na raka. Istnieje  hipoteza, że osoby z syndromem bólu problematycznego, wymagają więcej czasu by osiągnąć kontrolowany poziom bólu, bardziej skomplikowanych bólowych schematów i większych dawek opioidów niż pacjenci z mniej złożonym zespołem bólu.

Pacjenci z zaawansowanym rakiem rekrutowani byli z 11 ośrodków opieki paliatywnej w Kanadzie, USA, Irlandii, Izraelu, Australii i Nowej Zelandii (100 z każdego miejsca). Specjalistyczna opieka paliatywna wykonała ocenę według ECS-CP u każdego pacjenta. Dzienna ocena bólu pacjenta, liczba dawek potrzebnych do zwalczenia bólów przebijających, spożycie środków przeciwbólowych i opioidów były rejestrowane do końca badań (tzn. kontrolowanego poziomu bólu, uwolnienia od bólu lub śmierci).

Zespół bólowy wystąpił w 944/1100 przypadków (86%). W analizie jednoczynnikowej, młodszy wiek, ból neuropatyczny, ból wypadkowy, cierpienie psychiczne, uzależnienie oraz wstępne natężenie bólu były obecne prze wiele dni od osiągnięcia stabilnej kontroli bólu. Pacjenci z bólem neuropatycznym, bólem wypadkowym, cierpieniem psychicznym lub bólem wyższej intensywności wymagali więcej substancji pomocniczych i wyższych dawek opioidów; ci z uzależnieniem wymagali tylko wyższych ostatecznych dawek opioidów. Deficyt poznawczy związany był ze zbliżaniem się do osiągnięcia stabilnej kontroli bólu, mniejszymi dawkami opioidów i mniejszą ilością środków pomocniczych.

Źródło:
Robin L. Fainsinger a,*, Cheryl Nekolaichuk a, Peter Lawlor b, Neil Hagen c, Michaela Bercovitch d, Michael Fisch e, Lyle Galloway c, Gina Kaye f, Willem Landman g, Odette Spruyt h, Donna Zhukovsky e, Eduardo Bruera e, John Hanson, An international multicentre validation study of a pain classification system for cancer patients, ScienceDirect May 2010, www.ecco-org.eu/binarydata.aspx?type=doc/An_internatinal_multicentre_validation.pdf

Załóż zbiórkę na 1,5% podatku!

Pokryj koszty leków, badań, prywatnych konsultacji oraz dojazdów. Nie ma żadnego haczyka!

Zapisz się, aby otrzymywać najświeższe informacje ze świata onkologii!

Fundacja Onkologiczna Alivia powstała w kwietniu 2010 roku. Założycielem jest Bartosz Poliński – starszy brat Agaty, u której 3 lata wcześniej, w wieku 28 lat, został zdiagnozowany zaawansowany rak. Rodzeństwo namówiło do współpracy innych.

W momencie diagnozy rokowania Agaty były niepomyślne. Rodzeństwo zmobilizowało się do poszukiwania najbardziej optymalnych metod leczenia. Nie było to łatwe – po drodze musieli zmierzyć się z niewydolnym systemem opieki onkologicznej, trudnościami formalnymi i problemami finansowymi. Szczęśliwie, udało się im pokonać te przeszkody. Agacie udało się również odzyskać zdrowie i odmienić fatalne rokowania. Doświadczenia te, stały się inspiracją do powołania organizacji, która pomaga pacjentom onkologicznym w trudnym procesie leczenia.

Fundacja naświetla problem występowania chorób nowotworowych u osób młodych. Propaguje także proaktywną postawę wobec choroby nowotworowej i przejęcie inicjatywy w jej leczeniu: zdobywanie przez chorych i bliskich jak największej ilości danych na temat danego przypadku, podejmowania decyzji dotyczących leczenia wspólnie z lekarzem. Podpowiada również sposoby ułatwiające szybkie dotarcie do kosztownych badań w ramach NFZ (onkoskaner.pl), informacji o nowotworach złośliwych i ich leczeniu, jak również publikuje w języku polskim nowości onkologiczne ze świata na swojej stronie, jak i na profilu Alivii na Facebook’u.

W krytycznych sytuacjach fundacja pomaga organizować środki finansowe na świadczenia medyczne dla chorych, które nie są finansowane z NFZ. Zbiórkę funduszy umożliwia Onkozbiórka, które Alivia prowadzi dla potrzebujących.