Trametynib i dabrafenib zostały zaaprobowane do leczenia czerniaka

Facebook
Twitter
LinkedIn
Email

Czerniak jest główną przyczyną śmierci z powodu chorób skóry. FDA zaaprobowało substancje czynne trametynib i dabrafenib wraz z testem genetycznym ThxID BRAF, który pomoże ustalić czy komórki czerniaka pacjenta posiadają mutację V600E lub V600K w obrębie genu BRAF.

Trametinib oraz dabrafenib to doustne inhibitory kinazy MEK z potencjalną aktywnością przeciwnowotworową. Wiążą one i hamują MEK 1 i 2, co powoduje zahamowanie sygnalizacji (zależnej od czynnika wzrostu) oraz proliferacji komórkowej w poszczególnych rozrostach nowotworowych. MEK 1 i 2, treoninowo-tyrozynowe kinazy o podwójnej specyficzności odgrywają kluczową rolę w aktywacji ścieżki sygnałowej RAS / RAF / MEK / ERK , która reguluje wzrost komórek.

Trametynib i dabrafenib, zgodnie z zaleceniami FDA, są szczególnie wskazane w leczeniu pacjentów z nieoperacyjnym lub przerzutowym czerniakiem z mutacjami BRAF V600E lub V600K. Nie powinne być natomiast stosowane u pacjentów, którzy otrzymywali już wcześniej terapie anty-BRAF.

„Postęp w zrozumieniu procesów biologicznych prowadzących do powstania nowotworu pozwolił na rozwój trametynibu i dabrafenibu, trzeciego i czwartego leku, jakie FDA zatwierdziło do leczenia przerzutowego czerniaka w ciągu ostatnich dwóch lat,”

Załóż zbiórkę na 1,5% podatku!

Pokryj koszty leków, badań, prywatnych konsultacji oraz dojazdów. Nie ma żadnego haczyka!

powiedział dr Richard Pazdur, dyrektor Biura Produktów Hematologicznych i Onkologicznych Centrum Badania I Ewaluacji Leków FDA. Zelboraf (vemurafenib) i Yervoy (ipilimumab) zostały zatwierdzone w 2011 roku do leczenia nieoperacyjnego lub przerzutowego czerniaka.

Trametynib jest dostarczany w postaci tabletki do podania doustnego. Zalecana dawka wynosi 2 mg doustnie raz na dobę do czasu progresji choroby lub wystąpienia objawów toksyczności.

Zatwierdzenie przez FDA trametynib poprzedzono międzynarodowym randomizowanym, prowadzonym w wielu ośrodkach klinicznych badaniem klinicznym z udzialem 322 pacjentów z nieoperacyjnym lub przerzutującym czerniakiem z mutacjami BRAF V600E lub V600K. Pacjenci mogą stosować tylko jeden schemat chemioterapii dla zaawansowanego lub przerzutującego nowotworu, a poprzednie leczenie inhibitorem BRAF lub MEK dyskwalifikuje do rozpoczęcia terapii. Pacjenci zostali losowo przydzieleni albo do grupy przyjmujacej 2 mg trametinibu doustnie raz na dobę (N = 214) albo otrzymującej chemioterapie (N = 108), tj. dakarbazyne 1000 mg/m2 lub paklitaksel 175 mg/m2 dożylnie co 3 tygodnie. Leczenie kontynuowano do czasu progresji choroby lub niebezpiecznego wzrostu toksyczności. Główną miarą skuteczności był czas przeżycia bez progresji (PFS). Postęp choroby nastąpił u 50% pacjentów przyjmujących trametynib i 65% otrzymujących chemioterapie; średnia liczba miesięcy do czasu progresji choroby wynosiła odpowiednio 4,8 i 1,5 miesięcy.

Do najpoważniejszych działań niepożądanych u pacjentów otrzymujących dabrafenib należy zwiększone ryzyko raka skóry (rak płaskonabłonkowy skóry), gorączka która może być skomplikowana przez niedociśnienie, sztywność mięśni (dreszcze), odwodnienie, niewydolność nerek oraz zwiększony poziom cukru we krwi wymagający zmiany leków na cukrzycę lub konieczność rozpoczęcia terapii lekami kontrolującymi glikemię.

Do najczęstszych działań niepożądanych u pacjentów otrzymujących dabrafenib należy pogrubienie skóry (nadmierne rogowacenie), ból głowy, gorączka, bóle stawów, nie-nowotworowe guzy skóry, wypadanie włosów oraz zespół ręka-stopa.

Do najpoważniejszych działań niepożądanych u pacjentów otrzymujących trametynib należy niewydolność serca, zapalenie płuc, infekcje skóry i utrata wzroku. Częste działania niepożądane obejmowały wysypkę, biegunkę, obrzęk tkanek oraz zmiany trądzikopodobne.

Kobiety w wieku rozrodczym należy poinformować, iż ciąża jest przeciwwskazaniem do stosowania obu leków, gdyż mogą one powodować uszkodzenie płodu. Tafinlar i Mekinist mogą spowodować bezpłodność zarówno u kobiet jak i u mężczyzn.

Dowiedz się więcej o leczeniu celowanym czerniaka: prostowraka.pl/czerniak/

Źródła:

Zapisz się, aby otrzymywać najświeższe informacje ze świata onkologii!

Fundacja Onkologiczna Alivia powstała w kwietniu 2010 roku. Założycielem jest Bartosz Poliński – starszy brat Agaty, u której 3 lata wcześniej, w wieku 28 lat, został zdiagnozowany zaawansowany rak. Rodzeństwo namówiło do współpracy innych.

W momencie diagnozy rokowania Agaty były niepomyślne. Rodzeństwo zmobilizowało się do poszukiwania najbardziej optymalnych metod leczenia. Nie było to łatwe – po drodze musieli zmierzyć się z niewydolnym systemem opieki onkologicznej, trudnościami formalnymi i problemami finansowymi. Szczęśliwie, udało się im pokonać te przeszkody. Agacie udało się również odzyskać zdrowie i odmienić fatalne rokowania. Doświadczenia te, stały się inspiracją do powołania organizacji, która pomaga pacjentom onkologicznym w trudnym procesie leczenia.

Fundacja naświetla problem występowania chorób nowotworowych u osób młodych. Propaguje także proaktywną postawę wobec choroby nowotworowej i przejęcie inicjatywy w jej leczeniu: zdobywanie przez chorych i bliskich jak największej ilości danych na temat danego przypadku, podejmowania decyzji dotyczących leczenia wspólnie z lekarzem. Podpowiada również sposoby ułatwiające szybkie dotarcie do kosztownych badań w ramach NFZ (onkoskaner.pl), informacji o nowotworach złośliwych i ich leczeniu, jak również publikuje w języku polskim nowości onkologiczne ze świata na swojej stronie, jak i na profilu Alivii na Facebook’u.

W krytycznych sytuacjach fundacja pomaga organizować środki finansowe na świadczenia medyczne dla chorych, które nie są finansowane z NFZ. Zbiórkę funduszy umożliwia Onkozbiórka, które Alivia prowadzi dla potrzebujących.